به نقل از «ایران اکونومیست»

کشف داروی جدید برای مقابله با سرطان و کرونا

تاریخ انتشار: ۲۷ آبان ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۴۲۷۸۶۳

محققان داروی جدیدی کشف کرده‌اند که با سرطان و کرونا مبارزه کرده و در آینده نزدیک مورد استفاده قرار می‌گیرد.

 

تیمی از محققان دانشکده پزشکی کِک از USC نشان داده‌اند که داروی HA۱۵ در بدن موش‌های آلوده به ویروس SARS-CoV-۲ با مسدود کردن تولید پروتئین شپرون، تا حد زیادی بار ویروسی را در ریه‌ها کاهش داده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

نتایج مطالعه نشان می‌دهد که مسدود کردن تولید GRP۷۸ یا مختل کردن فعالیت آن با استفاده از این داروی هدفمند جدید، از تکثیر ویروس کووید جلوگیری می‌کند. محققان متوجه شدند که داروی HA۱۵ نیز همانند داروی دیگری به نام YUM۷۰ می‌تواند فعالیت سلول‌های GRP۷۸ را مختل کند. داروی YUM۷۰ نقش موثری درسرکوب سلول‌های سرطانی حامل سرطان پانکراس، ریه و روده بزرگ دارد.

با وجودی که در شرایط فعلی واکسیناسیون می‌تواند ما را در مقابل کرونا تا حد زیادی محافظت کند، دانشمندان همچنان به تحقیق در مورد راه‌هایی برای درمان عفونت‌های شدید، ادامه می‌دهند.

مبارزه با سرطان و کرونا

تیم تحقیقاتی دانشکده پزشکی کک با راهبرد «امی اس. لی»، دکترا و پروفسور بیوشیمی و پزشکی مولکولی، اکنون نشان داده است که پروتئین شپرون معروف به GRP۷۸ نقش مهمی در گسترش SARS-CoV-۲ ایفا می‌کند. نتایج این مطالعه در نشریه Nature Communications منتشر شده است. امی اس. لی می‌گوید:

«یکی از مشکلات اصلی در مبارزه با SARS-CoV-۲ این است که دائماً در حال جهش است و خود را برای آلوده کردن و تکثیر مؤثرتر در سلول‌های میزبان وفق می‌دهد.»

محققان برای حل این مشکل به بررسی نقش GRP۷۸ پرداخته و دریافتند در حالی که سلول‌های سالم برای عملکرد طبیعی به کسری از GRP۷۸ نیاز دارند، سلول‌های تحت استرس به GRP۷۸ بیشتری برای مقابله نیاز دارند. محققان در مطالعه مربوط به سال ۲۰۲۱، نشان دادند که وقتی SARS-CoV-۲ وارد صحنه می‌شود، GRP۷۸ ناپدید می‌شود.

این تیم شک داشتند که آیا GRP۷۸ برای تکثیر ویروس کووید در داخل سلول‌های ریه انسان ضروری است یا خیر. هنگامی که آن‌ها سلو‌ل‌های اپیتلیال ریه انسان آلوده به SARS-CoV-۲ را بررسی کردند، متوجه شدند با تشدید عفونت ویروسی، سلول‌های آلوده سطوح بالاتری از GRP۷۸ تولید می‌کنند.

درنتیجه، لی و تیم تحقیقاتی‌اش تصمیم گرفتند آزمایش‌هایی را انجام دهند و درنهایت ثابت کردند که GRP۷۸ برای تکثیر و تولید ویروس کرونا ضروری است. درنهایت تیم مطالعاتی دارویی به نام HA۱۵ را روی سلول‌های ریه آلوده آزمایش کردند. مشخص شد که Ha۱۵ در برابر سلول‌های سرطانی و در اتصال GRP۷۸ موفق است.

محققان سپس HA۱۵ را در بدن موش‌های دستکاری شده ژنتیکی آلوده به SARS-CoV-۲ آزمایش کردند و دریافتند که این دارو تا حد زیادی بار ویروسی را در ریه‌ها کاهش می‌دهد. لی و همکارانش هنوز در حال بررسی این دارو‌ها هستند.

نتایج این مطالعه در مجله Neoplasia منتشر شده است و نشان می‌دهد هدف قرار دادن GRP۷۸ ممکن است در مبارزه با این سرطان‌های کشنده کمک کننده باشد.

هنوز تحقیقات بیشتر و آزمایشات بالینی بیشتری برای اثبات اثربخشی HA۱۵ و YUM۷۰ روی انسان باید انجام شود.

منبع: ایران اکونومیست

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۴۲۷۸۶۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

ساخت نخستین سلول مغزی مصنوعی با آب و نمک 

به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا به نقل از ساینس الرت، محققان توانسته اند اتصالات عصبی به نام سیناپس‌ها را با استفاده از همان آب و مواد نمکی که مغز از آن استفاده می‌کند شبیه سازی کنند؛ پیشرفتی که به رشته نوظهور «یونترونیک» که ترکیب زیست شناسی و الکترونیک است کمک می‌کند.

گروهی از پژوهشگران دانشگاه اوترخت در هلند و دانشگاه سوگانگ در کره جنوبی، از عملکرد مغز انسان که از ذرات باردار به نام یون‌های محلول در آب برای انتقال سیگنال‌ها در نورون‌ها استفاده می‌کند، الهام گرفته اند.

یکی از ویژگی‌های مهم توانایی مغز برای پردازش اطلاعات، انعطاف پذیری سیناپسی است که به نورون‌ها اجازه می‌دهد تا قدرت اتصالات بین خود را در پاسخ به تاریخچه ورودی تنظیم کنند.

این دستگاه که جدید «ممریستور یونترونیک» نام دارد، میزان بار الکتریکی را که قبلا از آن عبور کرده است «به یاد می‌آورد» و ما را به ساخت سیستم‌های مصنوعی با قابلیت تقلید از مغز ابرقدرت انسان نزدیک‌تر می‌کند.

«تیم کامسما» «Tim Kamsma» فیزیکدان نظری از دانشگاه اوترخت، می‌گوید: این دستاورد نشان دهنده یک پیشرفت حیاتی به سمت رایانه‌هایی است که نه تنها می‌توانند الگو‌های ارتباطی مغز انسان را تقلید، بلکه از همان محیط نیز استفاده کنند.

ممریستور یونترونیک به شکل مخروط با محلول آب و نمک در داخل آن، فقط ۱۵۰ در ۲۰۰ میکرومتر عرض دارد (عرض حدود سه یا چهار تار موی انسان در کنار هم). تکانه‌های الکتریکی باعث حرکت یون‌ها در کانال مخروطی شکل شده و تغییرات در بار الکتریکی منجر به تغییر در حرکت یون می‌شود. تغییر در چگونگی رسانش الکتریسیته سیناپس را می‌توان اندازه گیری و رمزگشایی کرد تا دریابیم سیگنال ورودی چه بوده که این نشان دهنده نوعی حافظه است.

طول کانال بر مدت زمان حفظ حافظه ممریستور تأثیر می‌گذارد و این نشان می‌دهد می‌توان کانال‌ها را برای کار‌های خاصی طراحی کرد دقیقا مانند آنچه در مغز وجود دارد. فیزیک دان‌ها همچنین در تلاش برای یافتن روش‌های مختلف ترکیب این سیناپس‌های مصنوعی هستند.

اگرچه هنوز این دستگاه و به طور کلی یونترونیک، در مراحل بسیار اولیه هستند، اما با توجه به تولید نسبتا سریع و ارزان، این طراحی جدید می‌تواند برای طیف وسیعی از کاربرد‌های آینده مقیاس پذیر باشد.

مجریان این طرح می‌گویند اگرچه سیناپس‌های مصنوعی قادر به پردازش اطلاعات پیچیده بر اساس مواد جامد هستند، اما ما اکنون و برای اولین بار نشان دادیم که این شاهکار با استفاده از آب و نمک نیز قابل اجراست. ان‌ها به طور موثر رفتار عصبی را با استفاده از سیستمی تکرار می‌کنند که از محیطی مشابه مغز استفاده می‌کند.

این پژوهشگران امیدوارند با الگوبرداری از مغز، به جای تکیه بر فرآیند‌ها و اجزای الکتریکی سنتی و رایج، بتوان با رایانه‌ها به ظرفیت و کارایی مغز نزدیک شد.

نتایج این تحقیقات در نشریه PNAS منتشر شده است.

انتهای پیام/